Nabożeństwo Pięciu Pierwszych Sobót Miesiąca jest ściśle związane z Aktem Poświęcenia Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny.

Swe źródło ma w objawieniach, które miały miejsce w Fatimie w Portugalii w czasie od 13 maja do 13 października 1917 roku małym dzieciom :  Łucja miała 10 lat,  Franciszek 9, a Hiacynta 7. Franciszek i Łucja zmarli niedługo po objawieniach. Objawienia Matki Bożej było poprzedzone przez objawienia anioła. Franciszek widział anioła i Maryję, lecz ich nie słyszał - dziewczynki relacjonowały mu to co słyszały. Hiacynta widziała i słyszała. Łucja natomiast widziała, słyszała i rozmawiała z aniołem i Matką Bożą.

Łucja wstąpiła do klasztoru. Zmarła 13 lutego 2005 roku jako karmelitanka w klasztorze w Coimbra na północy Portugalii. Według relacji dzieci podczas tych objawień Matka Boża Fatimska miała im przekazać trzy Tajemnice Fatimskie, które początkowo nie zostały upublicznione. Dwie z nich zostały zapisane i upublicznione w 1941 roku na polecenie biskupa Fatimy. Trzecią z wizji zapisaną w 1944 upubliczniono w 2000 roku.

Łucja mówi o nabożeństwie pięciu sobót, wynagradzającym Niepokalanemu Sercu Maryi, o które prosiła sam Matka Boża, a Jezus wyraził życzenie aby je praktykować. 

Apel Siostry Łucji

„Chcę Wam powiedzieć – mówi Siostra Łucja – o tym nabożeństwie z uwagi na Jezusa, który wyraził życzenie, aby je praktykować”. Przypomina też obietnicę Pani Fatimskiej, daną tym, którzy praktykują to nabożeństwo, że w godzinę śmierci przyjdzie z pomocą, ze wszystkimi łaskami potrzebnymi do zbawienia.

Następnie Siostra Łucja wyjaśnia, na czym polega praktykowanie nabożeństwa pięciu pierwszych sobót miesiąca. Mówi: „Nabożeństwo to składa się z następujących elementów: przez pięć miesięcy, w pierwsze soboty, przyjmujemy Jezusa w Najświętszym Sakramencie, odmawiamy różaniec, spędzamy piętnaście minut towarzysząc Matce Najświętszej w rozważaniu tajemnic różańcowych i idziemy do spowiedzi. To ostatnie można uczynić kilka dni wcześniej, a jeśli podczas tej spowiedzi zapomnimy wzbudzić intencję, możemy to uczynić podczas następnej spowiedzi, z zastrzeżeniem, że w pierwszą sobotę Komunia św. została przyjęta w stanie łaski z intencją wynagrodzenia za obrazy przeciwko Najświętszej Maryi Pannie i te, które zasmucają Jej Niepokalane Serce”

Po tym apelu Siostry Łucji przypomnijmy sobie słowa wypowiedziane przez Matkę Najświętszą w Fatimie 13 lipca 1917 r.: Maryja mówiła, że „zbliża się kara na świat za liczne jego zbrodnie, będzie wojna, głód, prześladowanie Kościoła i Ojca Świętego. Aby temu zapobiec, przybędę, aby prosić o poświęcenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu i o Komunię św. wynagradzającą w pierwsze soboty. Jeżeli moje życzenia zostaną spełnione, Rosja nawróci się i zapanuje pokój, jeżeli nie, bezbożna propaganda rozszerzy swe błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowanie Kościoła, dobrzy będą męczeni, a Ojciec Święty będzie musiał wiele wycierpieć. Różne narody zginą. Na koniec jednak moje Niepokalane Serce zatriumfuje!”. Wiemy, zatem, że zwycięstwo Niepokalanego Serca Maryi, a z Nim i nasze zwycięstwo, jest pewne. Jednak czas nadejścia tego zwycięstwa nie jest nam znany, aczkolwiek – w pewnym sensie – jest on od nas zależny. Jest tak, ponieważ tryumf Niepokalanego Serca Maryi został nierozerwalnie związany z dwoma warunkami. Maryja mówi: „Przybędę, by prosić o poświęcenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu i o Komunię świętą wynagradzającą w pierwsze soboty”. Niebo – jak widzimy – stawia przed nami dwa warunki: pierwszy dotyczy papieża, drugi dotyczy nas.

Portugalczycy jako pierwsi poświęcili swój kraj Niepokalanemu Sercu Maryi. Uczynili to – odpowiadając na apel Siostry Łucji – w 1931 roku. Jako Polacy możemy być dumni z tego, że na fatimską prośbę odpowiedzieliśmy pozytywnie jako drugi kraj na świecie, albowiem w 1946 r. nasz Episkopat zatwierdził oficjalnie nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca. Biskupi oddali też Polskę Niepokalanemu Sercu Maryi. Była to wielka modlitwa milionowej rzeszy pielgrzymów u stóp Jasnogórskiej Matki, o której ówczesna prasa piała: „Naród raz jeszcze zawarł przymierze z Bogiem”. Nasz przykład pociągnął niebawem inne kraje. Rok później podobnego aktu dokonała Austria i Węgry, w 1954 r. – Niemcy i Hiszpania, w 1959 – Włochy, w 1960 – Szwajcaria. Potem były jeszcze inne kraje.

Decyzja o poświęceniu narodu polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi zapadła na Jasnej Górze podczas plenarnej Konferencji Episkopatu Polski, która miała miejsce w dniach 3-4 października 1945 r. a więc w pierwszych miesiącach po zakończeniu działań wojennych i u progu życia Kościoła w zupełnie nowej sytuacji. Już wówczas polscy biskupi zdali sobie sprawę z zagrożenia wolności wiary i Kościoła, przed jakim stanęła nasza Ojczyzna. Można było spodziewać się nawet najgorszego: prześladowań katolików, więzienia kapłanów i biskupów i skazywania ich na śmierć, przejmowania świątyń na cele „użyteczności ludowej”. Przecież tak już było w Rosji, która teraz kontrolowała także naszą ojczyznę.

Tak rozpoczęła się na ziemiach opanowanych przez „błędy Rosji” wyjątkowa droga Kościoła w Polsce, który jako jedyny zdołał zachować swoją wolność i niezależność, podczas gdy w innych krajach bloku wschodniego Kościół znalazł się pod znaczną kontrolą komunistycznych władz państwowych. W ten sposób także zaczęły się spełniać słowa wypowiedziane przez umierającego kardynała Augusta Hlonda, prymasa Polski: „Zwycięstwo, gdy przyjdzie, będzie to zwycięstwo Najświętszej Maryi Panny” (22 października 1948 roku). To właśnie prymas Hlond mówił: „Serce Matki Bożej jest ściśnione na widok zła i grzechów w narodzie. Trzeba więcej zadośćuczynienia za zło, (więcej) wspólnej i publicznej modlitwy różańcowej”, albowiem: „Polska nie zwycięży bronią, ale modlitwą, pokutą, wielką miłością bliźniego i różańcem”.

Cel nabożeństw pierwszosobotnich

Kardynał Andrzej Maria Deskur na temat pontyfikatu Jana Pawła II powiedział: „Najważniejsze wydarzenia tego pontyfikatu to zwrócenie oczu ludzkości ku Matce Bożej i przez Jej Serce zawierzenie świata Miłosierdziu Bożemu”. Przypomnijmy celem nabożeństw pierwszosobotnich jest „wynagrodzenie za grzeszników”, zwane inaczej zadośćuczynieniem. Jest to jedyna intencja związana z tym fatimskim nabożeństwem. Należy to mocno podkreślić, bo jeśli tego fundamentalnego warunku nie zrozumiemy, jeśli nie przejmiemy się losem grzeszników i nie będziemy chcieli za nich się modlić, a nawet za nich cierpieć, nabożeństwo pierwszych sobót nigdy nie przyniesie obiecanych owoców.

Ojciec Święty już spełnił to, o co prosiło go niebo. W dniu 25 marca 1984 r. poświęcił Rosję i świat Niepokalanemu Sercu Maryi. Akt poświęcenia Świata Niepokalanemu Sercu Maryi dokonany przez Ojca Świętego Jana Pawła II 25 marca 1984 roku zdaniem Siostry Łucji, wizjonerki z Fatimy zatrzymał wojnę nuklearną, która miała się rozpętać już za  kilka miesięcy. Mamy ogromną nadzieję, że akt poświęcenia dokonany przez Ojca Świętego Franciszka także przyniesie ludzkości pokój.

Pozostało do wykonania to drugie zadanie, dotyczące nabożeństwa pierwszych sobót. To jest nasze zadanie!

Pan Jezus objawił też Siostrze Łucji, dlaczego ma być pięć sobót:

„Moja córko, powód jest prosty: jest pięć rodzajów zniewag i bluźnierstw przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi”:

1. bluźnierstwa przeciwko Jej Niepokalanemu Poczęciu,

2. bluźnierstwa przeciwko Jej Dziewictwu,

3. bluźnierstwa przeciwko Jej Boskiemu Macierzyństwu i nieuznawanie w Niej Matki ludzi,

4. wpajanie w serca dzieci obojętności, pogardy, a nawet odrazy wobec Niepokalanej Matki,

5. znieważanie Maryi w Jej świętych wizerunkach.

Podsumowując co trzeba zapamiętać:

Warunki nabożeństwa pięciu pierwszych sobót miesiąca

Przez pięciu pierwszych sobót miesiąca – z intencją zadośćuczynienia za grzechy popełnione przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi  należy:

1. Przystąpić do spowiedzi. Najlepiej właśnie w sobotę, ale można to uczynić także kilka dni przed lub po pierwszej sobocie – zawsze z intencją wynagrodzenia.

2. Przyjąć Komunię świętą. Zazwyczaj Komunię świętą przyjmujemy podczas Mszy świętej. Nie jest powiedziane, że przyjęcie Komunii świętej musi się odbyć koniecznie w czasie Mszy świętej. Tak więc i chorzy w szpitalu, do których kapłan, przynosi Komunię świętą, mogą spełnić ten warunek nabożeństwa pierwszych sobót – zawsze z intencją wynagrodzenia.

3. Odmówić część różańca, czyli pięć tajemnic. Pamiętajmy, że do całości jednej części należy także wstęp: Wierzę w Boga, Ojcze nasz, 3 razy Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu. Różaniec można odmówić w dowolnym miejscu – zawsze z intencją wynagrodzenia.

4. Przez 15 minut towarzyszyć Maryi, rozważając jedną lub kilka tajemnic różańcowych. Ma to być kwadrans rozmyślania w dowolnym miejscu – zawsze z intencją wynagrodzenia.

W naszej parafii 25 marca 2022 czyli w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego oficjalnie zostały przyjęte osoby do Ruchu Pomocników Matki Kościoła. Grupa jest otwarta, kto by chciał można do tego ruchu się dołączyć. Z inicjatywy tej grupy będzie też możliwość odmówienia Różańca we wspólnocie oraz z innymi grupami modlitewnymi w kaplicy w Telatynie tuż po Mszy Świętej pierwszosobotniej. I to jest pierwsze zadanie dla Ruchu Pomocników Matki Kościoła w naszej parafii - prowadzenie tego Różańca.