Czortków

Klasztor w Czortkowie powstał w 1610 roku. Reelekcja domu bł. Czesława miała miejsce w 1992 roku. Obecnie pracuje tam trzech ojców. Czortkowscy dominikanie obsługują parafie: Jagielnica, Tłuste, Lisowce, Szybowce, Czarny Las. Matka Boża Czortowska Obraz Matki Bożej Różańcowej pochodzi z kościoła dominikanów z Czortkowa leżącego w jarze rzeki Seretu. Wizerunek ten od września 1983 roku znajduje się w kaplicy Kotowskich kościoła św. Jacka w Warszawie. Został on najpierw przewieziony w 1945 roku do Krakowa, gdzie został poddany konserwacji. W Czortkowie przez 300 lat był otoczony wielką czcią i planowano przyozdobić go koronami papieskimi. Obecnie w Czortkowie znajduje się jego wierna kopia. Zarówno w Czortkowie jak i w Warszawie zbierana jest dokumentacja celem wystąpienia do Stolicy Apostolskiej o koronację oryginału w Warszawie i kopii w Czortkowie. Zbrodnia na dominikanach w Czortkowie 2 lipca 1941 roku do klasztoru czortkowskiego skierowano władze bezpieczeństwa, które w porozumieniu z jednostką wojskową wkroczyły do domu zakonnego. Ojcowie Justyn Spyrłak, Jacek Misiuta, Anatol Znamirowski oraz brat Andrzej Bojakowski zostali wywleczeni z klasztoru i wywiezieni nad rzekę w Starym Czortkowie na tzw. Groblę zwaną Berda. Tam ich zamordowano strzelając w tył głowy. O pozostałych zakonnikach nie można było się niczego dowiedzieć, ponieważ wojsko broniło dostępu do klasztoru, a kościół pozostawał zamknięty. Mimo tych trudności, młodemu uczniowi, Kazikowi Adamskiemu, udało się przedostać do kościoła, a stamtąd do cel położonych na parterze. Zobaczył tam pozostałych pomordowanych braci, Reginalda Czerwonkę i Metodego Iwaniszczewa oraz tercjarza Józefa Wincentowicza, a także ojca Hieronima Longawę. Sowieckie władze bezpieczeństwa równocześnie z mordami splądrowały kościół. Chcąc zatrzeć ślady dokonanej zbrodni, wojsko 4 lipca 1941 r. podpaliło klasztor. . Miasto Czortków - miasto rejonowe na Podolu w płd.-zach. Ukrainy w obwodzie tarnopolskim, położone nad Seretem (dopływ Dniestru). W roku 2001 liczyło 29075 mieszkańców. Przemysł spożywczy, odzieżowy, naprawcze zakłady samochodowe. Dawne polskie miasto powiatowe w woj. tarnopolskim. Ludność: 5191 w 1921 r., 19 000 w 1931 r.           

Historia miasta

Miasto założone przez Jerzego Czortkowskiego, prawa miejskie potwierdzone w roku 1522, kolejni właściciele to Golscy, Potoccy, Wróblewscy, Sadowscy. W XIV w. włączony do Polski, wzmiankowany w 1522.

W 1522 otrzymał prawa miejskie, na prawie magdeburskim. Miasto założone przez Jerzego Czortkowskiego w miejscu wcześniejszej osady. W 1672-1683 w granicach Turcji - jako wynik uzgodnień w traktacie buczackim. 1683-1772 - należał do Rzeczypospolitej Polskiej. Od 1772 w wyniku rozbioru Polski znalazł się w Cesarstwie Austriackim. 1918-1939 w granicach Polski. Do 1939 roku: miasto powiatowe (powiat czortkowski) w województwie tarnopolskim, znajdowało się tu również dowództwo Brygady KOP "Podole" i garnizon macierzysty Batalionu KOP "Czortków".

1939-1941 pod okupacją sowiecką, deportacje Polaków) w głąb ZSRR. 1940 - powstanie czortkowskie - pierwszy na okupowanych ziemiach powstańczy zryw podczas II wojny światowej.

1941-1944 pod okupacją niemiecką.

1945-1991 w Ukraińskiej SRR.

1946 - wysiedlenie Polaków.

Od 1991 przynależny do Ukrainy.