Małżeństwo

Święty Paweł mówi: "Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół. . . Tajemnica to wielka, a ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła" (Ef 5, 25. 32).

Od 15 listopada 1998r. obowiązuje w Polsce tzw. Umowa konkordatowa zawarta pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Stolicą Apostolską. Wszystkie osoby wyznania rzymsko-katolickiego mogą zawierać jeden ślub -"konkordatowy". Dwie oddzielne ceremonie w kościele i w USC nie są już konieczne, należy jednak pamiętać o wypełnieniu w odpowiednim czasie formalności w USC.

Dzięki podpisaniu ustawy konkordatowej przez Polskę i Stolicę Apostolską w 1998 roku, osoby wyznania rzymsko-katolickiego mogą zawierać jeden ślub – konkordatowy, który akceptuje zarówno Kościół jak i prawo polskie. Ślub konkordatowy zawierany jest w Kościele. Najczęściej w parafii panny młodej lub pana młodego. Można też zawrzeć ten sakrament w innej parafii, ale na to potrzebna jest zgoda proboszcza swojej parafii. Wprowadzenie możliwości zawarcia ślubu konkordatowego, nie wyklucza jednak zawarcia osobnego ślubu kościelnego i cywilnego.

Formalności ślubne

Podjęcie decyzji o ślubie konkordatowym nie uchroni nas przed wizytą w Urzędzie Stanu Cywilnego. Musimy bowiem księdzu przedstawić zaświadczenie o braku okoliczności wykluczających zawarcie związku małżeńskiego, które wydaje właśnie USC. Aby uzyskać to zaświadczenie musimy przedłożyć w urzędzie następujące dokumenty: dowód osobisty, skrócony odpis aktu urodzenia, pisemne zapewnienie, że nie wie się o istnieniu okoliczności eliminujących zawarcie małżeństwa. Ponadto osoba rozwiedziona musi dołączyć skrócony odpis aktu małżeństwa z informacją o rozwodzie, a wdowa lub wdowiec akt zgonu małżonka lub małżonki. W przypadku osób niepełnoletnich wymagane jest postanowienie sądu rodzinnego na zawarcie związku małżeńskiego.

Obowiązuje zakaz państwowy i kościelny zawierania małżeństw przez osoby, które nie ukończyły 18 roku życia. Dla mężczyzny zwolnienie od tej granicy nie jest przewidziane. Kobieta, która ukończyła 16 rok życia, może uzyskać zgodę sądu opiekuńczego na zawarcie małżeństwa. W takim przypadku potrzebna będzie również dyspensa ks. Biskupa Ordynariusza miejsca.

Narzeczeni zgłaszają się minimum 3 miesiące przed ślubem, po uprzednim uzgodnieniu spotkania z ks. proboszczem. Jest to czas sprawdzania, czy małżeństwo może być ważnie zawarte. Skracanie tego czasu powoduje niepotrzebne komplikacje i koszty, bowiem w takiej sytuacji należy wystosować prośbe do Ks. Biskupa o zgodę na skrócenie tego okresu oczekiwania.

Przychodząc do kancelarii narzeczeni powinni posiadać następujące dokumenty:

- dowód osobisty,

- aktualna metryka chrztu do ślubu (z datą do 3 miesięcy wstecz), jeśli chrzest był poza parafią

  zawarcia małżeństwa,

- świadectwo bierzmowania (zwykle wpisane jest na metryce chrztu),

- ostatnie świadectwo katechizacji,

- świadectwa ukończenia katechezy przygotowującej do małżeństwa (tzw. "nauki  

  przedmałżeńskie), lub gdy ich brak - ksiądz wyda książeczkę do przygotowań oraz skieruje

  na katechezę

- zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego, gdy narzeczeni chcą, aby ślub kościelny pociągał

  za sobą również skutki cywilno - prawne, tzw. ślub konkordatowy (zaświadczenie ważne

  jest 3 miesiące),

- akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny,

- w przypadku wdowca lub wdowy, świadectwo zgonu współmałżonka.

Rozmowa duszpasterska przed ślubem odbywa się w 2 etapach:

1. Spisanie protokołu przedślubnego oraz wystawienie zapowiedzi, inne ustalenia szczegółowe. Spisanie protokołu zajmuje ok. 1 godz., dlatego należy umówić się na konkretny termin.

2. Narzeczeni zgłaszają się w tygodniu przed ślubem celem omówienia liturgii ślubnej oraz   spisania aktu małżeństwa przedstawiając następujące dokumenty:

- zaświadczenie o wygłoszonych zapowiedziach w innej parafii,

- dane personalne świadków ślubu (imię, nazwisko, wiek oraz dokładny adres).

Świadkiem na ślubie może być tylko osoba pełnoletnia, której życie moralne nie sprzeciwiałoby się godziwości pełnienia funkcji świadka.

Kamerzyści, fotoreporterzy, paparazzi powinni mieć kościelne uprawnienia do wykonywania swojego zawodu podczas ceremonii zaślubin w świątyni. 

W naszej parafii przyjął się zwyczaj, że rodzina państwa młodych sprząta kościół na niedzielę.